پروتز لگن یا مفصل مصنوعی ران

پروتز لگن یا مفصل مصنوعی ران

مفصل مصنوعی دستگاهی است که درون بدن کار گذاشته میشود تا جایگرین مفصل طبیعی ولی صدمه دیده شود. به زبان دیگر وقتی مفصل لگن یا مفصل ران به کلی خراب میشود دکتر ارتوپد آن را طی عمل جراحی با یک مفصل مصنوعی جایگزین میکند که به آن پروتز لگن میگویند.

به هر وسیله مصنوعی که درون بدن کار گذاشنه میشود ایمپلنت Implant میگویند. پس مفصل مصنوعی نوعی ایمپلنت است.

به هر وسیله ای که به جای قسمتی از بدن که وجود ندارد کار گذاشته میشود پروتز Prosthesis میگویند. پس مفصل مصنوعی نوعی پروتز است.

در این مقاله به توضیح انواع پروتز لگن که به آن پروتز توتال هیپ هم گفته میشود و ساختمان آنها، مواد تشکیل دهنده آنها و کاربردهایشان میپردازیم.

در ابتدا فیلم عمل پروتز لگن را بصورت خیلی کوتاه در زیر ببینید.

کاربرد پروتز لگن چیست

وقتی مفصل ران به حدی خراب میشود که دیگر امیدی به آن نیست و نمیتواند کار خود را انجام دهد باید با جراحی تعویض مفصل لگن آن را با یک مفصل مصنوعی عوض کرد.

شایعترین علتی که مفصل ران را خراب میکند سائیدگی یا آرتروز مفصل است. علل دیگری مانند روماتیسم مفصلی، سیاه شدن سر استخوان ران یا دررفتگی های مادرزادی مفصل هم میتوانند آن را خراب کنند.

درد و کوتاهی و لنگش و محدودیت حرکتی که بر اثر خراب شدن مفصل ران بوجود میاید بیمار را مجبور میکند تا به جای مفصل خود از انواع پروتز مفصل لگن استفاده کند.

استفاده از مفاصل مصنوعی لگن از بیش از یکصد سال قبل شروع شد ولی به علت مشکلات ساختاری و تکنولوژیکی نتوانست کاربرد زیادی در پزشکی پیدا کند.

در دهه 50 میلادی دکتر چارنلی در انگلستان کمک فراوانی به توسعه و استفاده از مفاصل مصنوعی ران کرد. پس از او تغییرات بسیار زیادی در مواد تشکیل دهنده و ساختمان این مفاصل بوجود آمده و آنها را بسیار کاراتر و مقاوم تر و با طول عمر بیشتر کرده است.

ناگفته نماند که در دهه های اخیر از مفاصل مصنوعی ران در حیوانات خانگی و بخصوص سگ و گربه هم استفاده فراوانی میشود.

ساختمان پروتز لگن چیست

یک مفصل طبیعی ران از یک گوی به نام سر استخوان ران و یک کاسه به نام حفره استابولوم درست شده است. هدف از این مفصل ایجاد یک سطح تماس با حداقل اصطکاک است تا دو استخوان بتوانند به راحتی در کنار هم حرکت کنند.

شکل پروتز لگن هم تقلیدی از مفصل طبیعی است و یک سر و یک کاسه دارد و قلب آن مانند مفصل طبیعی دو سطح مقاوم به سایش دارد که به راحتی بر روی هم حرکت میکنند و در نتیجه اجازه حرکت به انسان میدهند.

مفصل مصنوعی یک وسیله یک تکه نیست بلکه از قسمت های متعددی درست شده که جراح موقع عمل آنها را در کنار هم قرار داده و به اصطلاح مونتاژ میکند.

پروتز لگن پا دو قسمت کلی دارد. قسمت لگنی و قسمت رانی. قسمت لگنی قسمتی از مفصل مصنوعی است که در استخوان لگن خاصره قرار میگیرد. شامل کاسه فلزی، کاسه پلی اتیلنی و پیچ ها

قسمت رانی مفصل مصنوعی

قسمت رانی قسمتی از مفصل مصنوعی است که درون استخوان ران قرار میگرد و شامل سر مصنوعی و تنه است که به آن پایه یا استم هم میگویند.

سر مصنوعی معمولا از جنس فلز (آلیاژ کروم و کبالت) و یا سرامیک (اکسید آلومینیم و زیرکونیوم) است. کاسه هم معمولا از نوعی پلاستیک بسیار مقاوم از جنس پلی اتیلن یا از سرامیک است.

اتصال سر مصنوعی پروتز به تنه استخوان ران معمولا از طریق یک دسته یا پایه Stem صورت میگیرد. پایه معمولا از جنس آلیاژ تیتانیوم و یا استیل است. این پایه درون کانال داخلی استخوان ران قرار میگیرد و سپس سر مصنوعی بر روی پایه سوار میشود.

پس سر مصنوعی بر روی پایه قرار گرفته و پایه درون کانال مدولری استخوان ران قرار میگیرد.

محکم شدن پایه درون کانال استخوان ران به دو روش انجام میگیرد و این دو روش مبنای تقسیم بندی کلی پروتز لگن و ران هستند.

در روش اول از ماده ای به نام سیمان استخوانی استفاده میشود. این ماده که از مخلوط کردن یک پودر و یک مایع موقع عمل جراحی بدست میاید نوعی پلیمر از جنس متیل متاآکریلات است که در عرض چند دقیقه پلیمریزه و سفت میشود.

جراح سیمان را وقتی در حالت خمیری شکل است به درون کانال استخوان ران میریزد و سپس پایه فلزی را درون آن میگذارد. به این ترتیب پایه فلزی با واسطه سیمان استخوانی به استخوان ران محکم میشود.

به مفصل مصنوعی که در آنها برای اتصال به استخوان از سیمان استخوانی استفاده میشود مفصل مصنوعی سیمانی Cemented میگویند.

روش دیگر اتصال پایه مفصل مصنوعی به استخوان ران برپایه سطح زبر و خشن روی پایه است. در این روش سطح رویی پایه را طوری متخلخل و زبر و خشن میسازند که بعد از اینکه جراحی آن را درون کانال استخوان ران فرو کرد به علت اصطکاک خودبخود در جایش محکم میشود.

پایه مفصل مصنوعی معمولا بصورت گوه ای ساخته میشود. بعد از عمل پروتز لگن که بیمار شروع به راه رفتن میکند نیروی وزن، پایه را هر چه بیشتر درون کانال استخوان فرو برده و به علت شکل گوه ای پایه استخوان و فلز به هم گیر کرده و قفل میشوند.

شکل های مختلف پایه مفصل مصنوعی لگن
انواع پایه پروتز لگن

بعد از جراحی سلول های استخوانی از اطراف به درون خلل و فرج و بافت متخلخل فلز پایه رشد میکنند. به این ترتیب استخوان محکم به فلز متصل میشود.

به مفصل مصنوعی که در آنها برای اتصال به استخوان از سیمان استفاده ای نمیشود. مفصل مصنوعی بدون سیمان یا Cementless میگویند.

قسمت لگنی مفصل مصنوعی لگن

حال برمیگردیم به روش اتصال کاسه پلی اتیلنی. این کاسه هم به دو صورت به استخوان متصل میشود. یا برای محکم کردن آن به درون حفره استابولوم از سیمان استخوانی استفاده میشود.

کاسه فلزی پروتز لگن
سطح متخلخل کاسه فلزی پروتز لگن

یا اینکه ابتدا کاسه ای فلزی از جنس آلیاژ تیتانیوم که سطح بیرونی آن متخلخل و زبر شده درون کاسه استابولوم محکم میشود و بعد کاسه پلی اتیلنی به درون کاسه فلزی قفل میشود.

گاهی اوقات به جای کاسه پلی اتیلنی از کاسه های سرامیکی یا فلزی استفاده میشود.

روش کارگذاری پروتز لگن

برای کارگذاشتن مفصل مصنوعی که آن را تشریح کردیم جراح بعد از شکاف دادن پوست و عضلات، مفصل ران را در دید مستقیم خود قرار میدهد. سپس کپسول مفصلی را برش داده و باز کرده و سر استخوان ران را از درون حفره استابولوم خارج میکند.

در مرحله بعد گردن استخوان ران برش داده شده و سر خراب شده استخوان ران کنار گذاشته میشود. بعد جراح با کمک سوهان ها و اسکنه های خاصی درون استخوان ران را باز کرده و یک گودال دقیقا شبیه به پایه مفصل مصنوعی ایجاد میکند و پایه را درون آن کار میگذارد.

در مرحله بعد با رنده های خاصی باقیمانده غضروف درون حفره استابولوم را خارج کرده و آن را به شکل یک نیمکره کامل در میاورد.

بعد کاسه پلی اتیلنی را با کمک سیمان یا با کمک یک کاسه دیگر فلزی همانطور که در قبل توضیح داده شد به دورن حفره استابولوم محکم میکند.

برای محکم کردن کاسه فلزی درون حفره استابولوم ممکن است از پیچ استفاده شود و گاهی هم اندازه کاسه فلزی یک میلیمتر بزرگتر از حفره ای که رنده شده انتخاب میشود و با کوبیدن کاسه به درون حفره اتصال محکمی بین این دو برقرار میگردد.

عمر پروتز مفصل لگن چقدر است

تقریبا همه بیماران قبل از جراحی از پزشک خود میپرسند پروتزی که برای آنها استفاده میشود تا چه مدتی در بدن آنها سالم باقی میماند و کار میکند و عمر پروتز لگن چقدر است.

در صورتیکه تمامی شرایط مطلوب آماده باشد یک پروتز مفصل لگن میتواند تا بیش از سی سال هم به راحتی کار کند.

بیشترین ترس از مفصل مصنوعی بی اطلاعی از عمر آن است

بعضی از پزشکان به بیمار میگویند بهتر است مفصل مصنوعی لگن را در سن بالای 50 سال بگذارید چون عمر آن کم است.

این حرف شاید در 40 سال قبل حرف درستی بود ولی امروز با پیشرفت های زیادی که در جنس مفاصل مصنوعی و تکنیک های کارگذاری آن ایجاد شده ماندگاری مفاصل مصنوعی لگن زیاد شده و افراد میتوانند در سنین جوانی هم اقدام به جراحی تعویض مفصل ران کنند.

آیا پروتز لگن خراب میشود

قبل از هر چیز بگذارید این مطلب را روشن کنم که موادی که در ساخت مفاصل مصنوعی بکار میرود یعنی فلز و پلی اتیلن و سرامیک، با بدن کاملا سازگارند و بدن آنها را به عنوان جسم خارجی پس نمیزند. به ندرت ممکن است بعضی افراد نسبت به بعضی فلزات بکار رفته در مفاصل مصنوعی آلرژی داسته باشند. پس در مفصل مصنوعی مشکلی به عنوان پس زدن آن به توسط بدن نیست.

وقتی صحبت از عمر مفصل مصنوعی میشود منظور این است که مفصل تا چه موقع میتواند کار درست خود را انجام دهد.

اتفاق های عمده ای که برای یک مفصل مصنوعی ممکن است بیفتد و موجب اختلال در کار آیی آن شود عبارتند از خوردگی سطوح ساینده، لق شدن مفصل و استئولیز. در زیر آنها را توضیح میدهم.

خوردگی سطوح ساینده پروتز لگن

در هر مفصل مصنوعی دو سطح وجود دارد که روی هم سائیده میشوند. منظور همان گوی و کاسه است. سعی میشود اینها از جنس هایی ساخته شوند که کمترین اصطکاک را داشته باشند. معمولا جنس سطوحی که روی هم سائیده میشوند از فلز- پلی اتیلن یا سرامیک – پلی اتیلن یا سرامیک – سرامیک است.

هرچه جنس این سطوح محکم تر باشد و سطح آنها یکنواخت و صیقلی تر باشد اصطکاک کمتری ایجاد شده و سایش سطوح کمتر خواهد بود و عمر مفصل مصنوعی هم بیشتر میشود. در سال های اخیر پیشرفت های زیادی در تولید این سطوح ایجاد شده است. امروزه کمترین سایش وقتی است که سر و کاسه از جنس سرامیک باشند.

تولید پلی اتیلین های مقاوم به سایش در دهه اخیر هم توانسته مقاومت این کاسه های مصنوعی را زیاد کند. حرکت سر سرامیکی درون کاسه پلی اتیلنی هم سایش کمی دارد.

با این حال هر سایشی در دراز مدت میتواند موجب خوردگی در سطوح شود. این خوردگی به تدریج سطوح را خراب میکند و خوردگی سطوح ممکن است به حدی باشد که موجب بروز علائم دررفتگی در محل پروتز لگن شود.

 اگر این خرابی و سایش از حد مشخصی بیشتر باشد باید سطوح مفصل مصنوعی عوض شوند.

لق شدن مفصل مصنوعی لگن

حرکت سطوح ساینده مصنوعی بر روی هم میتواند ذرات ریزی از جنس فلز یا پلی اتیلن را آزاد کند. این ذرات میتوانند در بافت های اطراف آزاد شوند. سلول های دفاع ایمنی این ذرات را میکروب پنداشته و برای نابودی آنها شروع به ترشح سم میکنند.

البته سم بر روی این ذرات تاثیری ندارد ولی میتواند بر روی سلول های استخوانی اطراف مفصل مصنوعی تاثیر مخربی به جا گذاشته و به تدریج موجب از بین رفتن استخوان شود.

از بین رفتن استخوان اطراف پروتز ران و لگن میتواند موجب لق شدن تدریجی آن گردد. پس در مفاصل مصنوعی لگن که میزان این ذرات آزاد شده زیاد است احتمال خورده شده استخوان و لق شدن مفصل مصنوعی هم بیشتر میشود.

سر سرامیکی مصنوعی درون کاسه سرامیکی مصنوعی که آنهم درون یک کاسه فلزی قرار گرفته است

کمترین میزان ذرات از مفاصلی آزاد میشود که در سطوح ساینده از سرامیک استفاده میکنند. اگر پروتز لگن لق شود باید مجددا تعویض شود.

جنس قسمت هایی از مفاصل مصنوعی که با استخوان بدن تماس دارند از فلز است. قابلیت انعطاف این فلزات با قابلیت انعطاف استخوان تفاوت دارد.

میدانیم وقتی نیرویی به جسمی وارد میشود آن جسم حرکت میکند. تفاوت در قابلیت انعطاف موجب میشود در هنگام وارد شدن نیرو به اندام، میزان حرکت فلز و استخوان متفاوت باشد و نتیجه آن بوجود آمدن حرکت بین فلز و استخوان است.

با هر قدمی که فرد برمیدارد این حرکات متناوبا ایجاد میشوند و این حرکات فشارهایی به استخوان وارد میکنند که به تدریج و در طول زمان میتوانند موجب خوردگی استخوان در سطح تماس شوند.

این خوردگی میتواند موجب ایجاد فاصله بین فلز و استخوان شود که نتیجه آن لق شدن محل اتصال فلز و استخوان است.

قبلا قسمت های فلزی مفاصل مصنوعی از آلیاژ های کروم کبالت ساخته میشد که تفاوت انعطاف پذیری آنها با استخوان خیلی زیاد بود و این موجب بروز مشکلات ذکر شده میشد. بعد از مدتی از فولاد استفاده شد که این مشکل را کمتر دارد.

در حال حاضر قسمت های فلزی مفاصل مصنوعی از آلیاژ های تینانیوم ساخته میشوند که حداقل تفاوت انعطاف را با استخوان دارند و این مشکلات را کمتر ایجاد میکنند. تحقیقات همچنان برای بدست اوردن مواد محکم ولی در عین حال با قابلیت انعطاف شبیه به استخوان ادامه دارد.

استئولیز در اطراف پروتز لگن

گفتیم واکنش بدن به ذرات ریزی که از سطوح ساینده مفصل مصنوعی آزاد میشوند آزاد شدن سمومی است که سلول های استخوانی را خراب میکنند. این خرابی میتواند بصورت ظهور کیست های استخوانی باشد. به این روند استئولیز Osteolysis  میگویند.

استئولیز میتواند موجب احساس درد در لگن و در نهایت ضعیف شدن استخوان شود به حدی که استخوان لگن یا ران اطراف پروتز ممکن است براثر یک ضربه خفیف بشکند. در این صورت ممکن است نیاز شود تا جدای از فیکس کردن استخوان شکسته شده مفصل مصنوعی هم عوض شود.

مشکلات دیگر

بجز مشکلات بالا هر عارضه دیگری که بوجود بیاید و موجب شود جراح لازم ببیند پروتز را از بدن بیمار خارج کند به معنای پایان عمر کاری پروتز است.

بطور مثال بروز علائم عفونت مفصل مصنوعی لگن هم میتواند پزشک را مجبور به عوض کردن پروتز کند و این یعنی اینکه عمر مفصلی که در بدن بیمار کار گذاشته شده عملا تمام شده است.

عمر پروتز لگن به جنس و طراحی ان بستگی دارد. ولی مهمتر از جنس مفصل روش جراحی و تکنیک کارگذاری مفصل مصنوعی در محل درست و با جراحی درست است.

اگر بهترین مفصل مصنوعی درست در محل مناسب کارگذاری نشود به علت نیروهای نامتعادلی که به آن وارد میشود میتواند به سرعت خورده یا لق شود.

حالا که متوجه شدیم چه مشکلات احتمالی میتواند برای مفصل مصنوعی مشکل ایجاد کند میتوانیم راه های کم کردن این مشکلات و در نتیجه افزایش عمر مفصل مصنوعی را پیدا کنیم.

عوامل موثر بر عمر پروتز لگن چیست

مهمترین عواملی که بر عمر یک پروتز لگن تاثیر میگذارند عبارتند از:

جنس مفصل مصنوعی لگن

هرچه جنس پروتز لگن بهتر باشد عمر آن هم بیشتر خواهد بود. سطوح ساینده مفصل مصنوعی که خوب باشند دیرتر از بین میروند و در نتیجه احتمال ناپایداری مفصل مصنوعی کم میشود.

این سطوح وقتی دیر سائیده شوند ذرات آزاد شده از آنها کمتر شده و در نتیجه احتمال ایجاد کیست و شکستگی و لقی احتمالی بدنبال آن کم میشود.

کیفیت سطوح تماس پروتز با استخوان لگن و ران باید طوری باشد که اتصال محکمی با استخوان برقرار کنند و جنس قسمت های تشکیل دهنده پروتز لگن باید طوری باشند که هم استحکام و هم قابلیت انعطاف کافی را داشته باشند.

تکنیک عمل لگن با پروتز

حتی بهترین مفصل مصنوعی اگر درست کار گذاشته نشود ممکن است بسرعت خراب شود. پس تبحر جراح و روشی که مفصل مصنوعی را کار میگذارد از مهمترین عوامل افزایش طول عمر مفصل است.

مفاصل مصنوعی با اشکال و طراحی های متفاوتی عرضه میشوند. پزشک باید بتواند متناسب با شکل مفصل خراب شده بهترین نوع و شکل مفصل مصنوعی که متناسب با استخوان های بیمار باشد را انتخاب کرده و استفاده کند.

اگر مفصل مصنوعی درست کار گذاری نشود احتمالی لقی و شکستگی اطراف مفصل مصنوعی و دررفتگی مفصل مصنوعی و عفونت بافت های اطراف آن بیشتر میشود و تمامی این عوامل میتوانند عمر پروتز مفصل لگن را کم کنند.

مراقبت های بیمار

پس از انجام عمل پروتز لگن، بیمار باید دستورات پزشک را به درستی انجام دهد تا عمر مفصل مصنوعی او بیشتر شود. بطور مثال باید وزن خود را متعادل نکه دارد. باید از سیگار و دخانیات دوری کند. در صورت وجود دیابت باید قند خون خود را در حد قابل قبولی نگه دارد.

باید با انجام نرمش های طبی عضلات تنه و لگن خود را قوی نگه دارد و بسیاری دستورات دیگر. هرچه بیمار مراقبت های بعد از عمل را بیشتر و بهتر رعایت کند عمر پروتز لگن او بیشتر خواهد شد.

وضعیت فعلی پروتز لگن

درجه تخریب مفصل و وضعیت مفصلی که باید جراحی شود بر عمر مفصل مصنوعی تاثیر میگذارد. مفصل مصنوعی باید بر یک بستر استخوانی مناسب متصل شود. اگر این بستر بیش از حد تخریب شده و اتصال کافی و خوبی بین مفصل مصنوعی و استخوان لگن ایجاد نشود عمر پروتز لگن کم میشود.

پس نباید بگذاریم مفصل خراب شده ما آنقدر تخریب شود و از بین برود که بستر آن برای اتصال به مفصل مصنوعی کافی نباشد.

وضعیت سلامتی بیمار

سلامتی کلی بیمار عمر مفصل مصنوعی را بیشتر میکند. سن بیمار، کیفیت استخوان های بیمار، نوع بیماری که به علت آن مفصل خراب شده است در عمر مفصل تاثیر گذار است.

وضعیت تغذیه بیمار، اینکه مبتلا به چه بیماری های زمینه ای هست، اینکه چه سطحی از فعالیت بدنی و جسمانی دارد هم میتواند بر عمر مفصل مصنوعی موثر باشد.

اگر بیمار استخوان های محکم و خوبی داشته باشد و کلسیم و ویتامین دی به اندازه کافی به بدن او برسد عمر پروتز لگن او بیشتر خواهد بود.

مصرف ویتامین ها و ریز مغذی ها و پروتئین ها و داشتن وزن متعادل در داشتن یک پروتز با عمر بیشتر موثر هستند.

در کسانی که بیماری های مزمن زمینه ای دارند ممکن است عمر پروتز کم شود. داشتن فعالیت بدنی متناسب برای عمر پروتز مفید است.

چکار کنیم تا عمر مفصل مصنوعی لگن ما بیشتر شود

اقدامات زیر عمر مفصل مصنوعی را بیشتر میکنند.

در انتخاب پزشک خوب دقت کنیم. مهمترین معیار در عمر بیشتر مفصل مصنوعی جراحی بهتر است. همه تلااش پزشک باید این باشد که بهترین کار در همان جراحی اول انجام شود.

از جراح خود بخواهیم تا بهترین پروتز لگن را برای ما استفاده کند. هر چه مفصل بهتر باشد عمر بیشتری خواهد داشت.

تا آنجا که برای میسر است وزن را کم کنیم. هر چه وزن کمتر باشد فشار کمتری به مفصل وارد شده و عمر آن بیشتر میشود.

ورزش های جهشی را تا جایی که ممکن است کمتر انجام دهیم. این ورزش ها ضربات کوبشی به سطوح تماس مفصل وارد کرده و عمر آن را کم میکنند.

فعالیت های شدید مانند جهش های شدید و یا قرار دادن مفصل ران در انتهای دامنه حرکتی خطرناک است و عمر پروتز را کم میکند ولی راه رفتن زیاد و قویتر کردن عضلات ران و لگن و کمر عمر پروتز را زیاد میکند.

عضلات همه بدن بخصوص کمر و لگن و پاهای خود را با ورزش و پیاده روی قوی نگه دارید. هرچه عضلات قویتری داشته باشید هم لنگش شما کمتر است و بهتر راه میروید و هم عمر مفصل مصنوعی شما بیشتر خواهد بود.

جدیدترین مطالعات نشان داده است که اگر شرایط مطلوبی که در بالا به آن اشاره شد برای جراحی پروتز لگن وجود داشته باشد حدود 95 درصد مفاصل مصنوعی لگن بیش از 10 سال عمر میکنند و حدود 85 درصد آنها بیش از 20 سال عمر میکنند.

انتظار حداقل عوارض پروتز لگن  و داشتن مفصل با عمر بیش از سی سال در صورتیکه جراحی به درستی انجام شود کاملا امکانپذیر است.

چطور بفهمیم عمر پروتز لگن تمام شده است

مهمترین مشکلی که در پایان عمر مفصل مصنوعی برای آن بوجود میاید لق شدن آن است. این وضعیت معمولا موجب بروز درد درد ناحیه لگن و بخصوص در کشاله ران میشود. پس در صورت بروز حس درد در لگن باید به پزشک مراجعه کنیم.

گاهی اوقات بروز مشکلاتی مانند دررفتگی در محل مفصل مصنوعی لگن ممکن است نشانه نیاز به جراحی مجدد مفصل باشد.

گاهی اوقات خرابی مفصل مصنوعی ممکن است بدون هیچ علامتی باشد پس بیمار و برای تشخیص آن باید از ناحیه لگن تصویربرداری انجام شود. پس بیمار باید در فواصل زمانی مشخص بعد از جراحی به توسط پزشک جراحی ویزیت و بررسی شود. این فواصل را پزشک مشخص میکند و برحسب بیمار متفاوت است.

بالاخره عمر پروتز لگن چقدراست

کلا اگر پروتزی که بکار رفته جنس خوبی داشته باشد و اگر عمل پروتز لگن که برای بیمار انجام شده کیفیت خوبی داشته باشد و بیمار هم رعایت مراقبت های بعد از جراحی را به درستی انجام بدهد آمارهای جهانی نشان میدهند که از وقتی جراحی انجام میشود هر سال نیم تا یک درصد پروتز ها خراب میشوند.

معنای این حرف این است که اگر ده سال از جراحی بگذرد و همه چیز خوب باشد 5 تا 10 درصد پروتز ها قاعدتا باید خراب شده باشند و بقیه آنها باید بدون مشکل به کار خود ادامه دهند.

وقتی بیست سال از جراحی میگذرد 10 تا 20 درصد پروتزها قاعدتا باید خراب شده باشند و بقیه باید سالم باشند. این یعنی 80 تا 90 درصد پروتزها تا 20 سال را میتوانند عمر کنند.

پس میبینیم که عمر پروتز لگن یک عدد ثابت نیست ولی میتوان گفت اگر جراحی با تکنیک درستی انجام شود و پروتز مناسبی بکار برود قاعدتا تعداد بسیار زیادی از پروتز ها باید عمر بالای 20 و 30 سال داشته باشند.

میخواهم بهترین مارک پروتز لگن را تهیه کنم

این خیلی طبیعی است که هر کسی میخواهد بهترین نتیجه را از جراحی خود بگیرد و اولین فکری که به ذهنش خطور میکند این است که منطقی ترین راه این است که به هر طریقی سعی کنم بهترین مارک پروتز لگن را پیدا کنم تا جراح آن را برای من استفاده کند.

اگر بیمار قصد عمل در بیمارستان خصوصی داشته باشد یعنی تقریبا مشکلی از لحاظ هزینه مالی ندارد. در این مراکز تهیه پروتز لگن را خود بیمارستان انجام میدهد و در این وضعیت بیمار از جراح خود میخواهد صرف نظر از قیمت از نوع مرغوب پروتز استفاده کند.

وضعیت وقتی قدری پیچیده میشود که بیمار قصد جراحی در مرکز دولتی یا شبه دولتی داشته باشد و از کیفیت مفصل مصنوعی اطمینان زیادی نداشته باشد. در این حال ممکن است سعی کند خودش قدری جستجو کند تا شاید بتواند پروتز لگن بهتری را پیدا کند.

قیمت پروتز لگن آمریکایی چقدر است

خوب همه میدانند یا حداقل فکر میکنند که جنس امریکایی بهترین کیفیت را دارد بخصوص در زمینه محصولات پزشکی. پس بیمار فکر میکند اگر عمل خوب میخواهد قاعدتا باید به دنبال پروتز لگن امریکایی برود.

ولی خوب جنس آمریکایی گران است. پس اولین قدم این است که به سراغ قیمت پروتز لگن امریکایی برود. شاید بتواند بخرد.

باید لیست قیمت پروتز لگن در سال جاری را درآورم

حقیقتا من به عنوان پزشک از این همه تلاش که نتیجه خاصی هم به دنبال ندارد افسوس میخورم. همه این تلاش ها از این تفکر منشا میگیرد که یگانه عاملی که سرنوشت جراحی من را تعیین میکند نوع مفصل مصنوعی است که در لگن من کار گذاشته میشود.

غالب انسان ها نمیدانند که مهمترین عاملی که کیفیت هر کاری را مشخص میکند کیفیت کار انسانی است که آن کار را انجام میدهد. همین.

شما بهترین ابزار نقاشی را به کسی که نقاشی نمیداند بدهید، فقط صفحه سفید را خط خطی میکند. به یک نقاش یک ذغال بدهید بهترین اثر نقاشی را خلق میکند.

من منکر ابزار و وسیله خوب نیستم ولی با پروتزهایی که فعلا در کشور ما وجود دارد مهمترین عاملی که سرنوشت جراحی را مشخص میکند جراح است.

بیمار ما احتمالا میرود به دنبال لیست قیمت پروتز لگن و چند تا مرکز فروش پروتز لگن را هم سرچ میکند ولی این تلاش ها تماما بی حاصل است. شما حداقل این کار را نکنید.

میتوانید وقت خود را بگذارید و در اینترنت جستجو کنید. بسیاری از سایت ها هم برای شما درست کرده اند که اطلاعات زیادی در مورد انواع پروتز لگن به شما میدهد ولی در نهایت کسی پروتز کف دست شما نمیگذارد.

5/5 ( 2 بازدید )
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x